Bericht uit Kenia - Stichting Fursa

Valentine Mumo is 13 jaar en heeft net met succes de basisschool afgerond. In januari begint ze met de middelbare school. Het liefst zou ze naar kostschool willen om zich daar volledig met haar studie bezig te kunnen houden, daar kunnen we haar als Fursa helaas niet bij helpen. De kosten van dergelijke scholen zijn aanzienlijk hoger dan gewone scholen en dat geld is er niet, bovendien zouden we onderscheid moeten maken tussen de kinderen en dat willen we alleen in zeer uitzonderlijk gevallen doen. Wel valt Valentine op tussen de andere kinderen, al is het alleen al door haar goede beheersing van het Engels. Waar veel kinderen een mengelmoesje van Engels, Swahili en de taal van hun stam (in de meeste gevallen Kikuyu) spreken is Valentine duidelijk van ander niveau. Ambities zijn er ook, want ze wil uiteindelijk patholoog anatoom worden. Op onze vraag of ze niet liever dokter wil worden om mensen beter te maken antwoordt ze: “Dat vind ik te gevaarlijk, straks maak ik iemand per ongeluk dood. Dat kan niet gebeuren wanneer je snijdt in mensen die al dood zijn.”
Naast haar school traint Valentine drie keer per week karate. Meestal krijgt ze les van Morris en anders van Victor of Erick. Ze heeft ook succesvol meegedaan aan het Fursa Open toernooi in juli en behaalde de derde plaats met kata. Kumite vindt ze minder leuk, maar ze heeft het wel geprobeerd. In de tweede ronde ronde werd ze uitgeschakeld.

Stephen Kangethe behaalde begin 2016 met behulp van Fursa zijn middelbare school diploma. Doorleren zat er niet in, daarvoor ontbreekt het zowel bij Stephen als Fursa aan financiële middelen. Een vervolgstudie kost al snel 1000 euro per jaar en dat in een land waar het merendeel van de bevolking nog geen 5 euro per dag verdient.
Stephen is echter niet bij de pakken neer gaan zitten en is een kleine werkplaats gestart waarin hij autobanden repareert. Klanten genoeg, want door de slechte wegen zijn kapotte banden een veel voorkomend verschijnsel en voor nieuwe banden is geen geld. De werkdag van Stephen begint om 5.00 uur en duurt tot 17.00 uur, zes dagen per week. Alleen op zondag is het tijd voor kerkbezoek en andere activiteiten.
Aan het eind van zijn 12-urige werkdag houdt Stephen gemiddeld 4 euro over. Een deel daarvan geeft hij aan zijn moeder als bijdrage aan het gezin, het andere deel investeert hij in motorolie om dit vervolgens met een kleine winst te verkopen. Nu moet hij nog dagelijks alles mee naar huis nemen, omdat zijn werkplaats uit houten schotten bestaat. In de toekomst hoopt hij geld genoeg te kunnen sparen voor een stenen gebouwtje dat goed afgesloten kan worden, zodat hij zijn materiaal veilig achter kan laten.
Ondanks zijn lange werkdagen vindt hij nog tijd om karate te beoefenen en heeft hij meegedaan aan het Funakoshi Fursa Open toernooi. Hij moest drie van zijn clubgenoten in de eindstand voor laten gaan en eindigde op de vierde plaats. Wij vinden het echter vooral geweldig dat Stephen zo hard werkt, zijn familie steunt en een toekomst probeert op te bouwen, terwijl het met veel andere jongeren in zijn omgeving heel anders afloopt. Dit is waarvoor we met Fursa gestart zijn en het geeft ons de nodige inspiratie.

Morris Ngandu is de oudste van de Fursa leerlingen. Dankzij de steun van een aantal sponsors uit Nederland rondde hij een studie electrotechniek af. Morris kan dankzij deze studie inmiddels voor zichzelf zorgen. Hij werkt in de bouw en runt een winkeltje in telefoon en computer benodigdheden. Morris is nauw betrokken bij de bouw van het Fursa Centre en geeft daarnaast karateles aan de kinderen van Fursa. We zijn ontzettend trots dat Morris zich zo goed ontwikkeld heeft en daarmee een voorbeeld voor de andere kinderen is en een inspiratiebron voor ons als Fursa bestuur.